Varlığını yarattığı güzellikler ve şaşmaz düzeniyle kesintisiz şahitlik ettiğimiz bir Yaratıcı var ken O na inanıyorken , bana madden gördüğünü var saydığını söylüyorsun.
Gözünden ırak olanı var edemiyorsun.
Görünmez bir şeytan yok mu, kötülük yani. Onun varlığını çirkinliklerle idrak etmiyor muyuz. Kötülüklerin insanlıktan çıkardığı kişileri görünce dehşete kapılıp kalakalıyoruz.
Görünmezlerimiz. Say say biter mi?
Akıl var, hafıza var. Yokluğunu istemeyeceğimiz. Şaşmaz bir düzen dâhilinde dünya denilen mekan görünmez bir işletmeci tarafından işletiliyor. Bu düzenin arkasında insanüstü bir akıl gerektiren program olduğunu düşünüyor hayretle hayran oluyoruz.
Görünürde dakikada 60-80 defa atan bir motor var vücutta adı kalp. Aşk, sevgi, vicdan, merhamet, şefkat ….Bir sürü meleke .İnsanları insan yapan görünmez melekeler bu kutucuğa doldurulmuş.
Sihirli bir kutu.
Akıl duruyor ama idrak ediyoruz.
Neremizle idrak ediyoruz.
Beni insan yapan melekelerim seninle ayakta.
Yani aşkla.
Sen gönlümü dolduran adam !
Bazen mutluluktan bazen yaşadığım kırgınlıklarla kahrolup acıdan taşıyorum.
Sen görünmez güzelliğim benim.
Sen görünmez acılarımsın benim.
Seni göremiyorum, duyamıyorum, dokunamıyorum.
Seni var kılmam için görünür kılmam gerekmiyor işte.
Platonik mi ? Bunu söyleyincede platonik diyorsun işte.
Neden aşk söz konusu olunca bu terim kullanıyorsun
Allah platonik mi, melekler, şeytan, akıl, vicdan, ruh…
Aklın almadığı muhteşem bir sistemle donatılmışız ki hala sırrına vakıf olamadık.
Ben yokum mu diyorsun.
Evet yoksun. Belki haklısın sen öldün.
Sen bir ölüsün.
Ama varsın.
Sevdiklerimizi yokluklarından var kılmak insanca değil mi ?
Varlığına şahitlik edemediğim ama var olduğunu bildiğim sevgilim .
Kendimden çok senin varlığından eminim.
Ve seni seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder